Þær eru góðar pizzurnar á Hamraborg

Merkilegt nokk, þá sat ég fyrir innan þennan glugga í síðasta mánuði.  Ásamt strákunum mínum.  Að borða alveg ljómandi góða pizzu.  Þegar ég las fréttina var ég raunar steinhissa að þetta hefði ekki gerst á meðan ég sat þarna.  Ég hef lent í umferðaróhappi á 7 ára fresti allt mitt líf og finnst einkennilegt hvað ég lendi oft í bílslysum miðað við aðra.  Eins og ég sé með eitthvað skrítið bílslysakarma.  Og líka skrítið að það séu alltaf ca 7 ár á milli slysa.

7 ára tók Lilla frænka fram úr trukk sem tók vinstri beygju í veg fyrir hana.  Ég slasaðist aðeins á fæti, en bíllinn hennar Lillu endaði í brotajárni.

15 ára var ég komin á skellinöðru, lenti í tveimur óhöppum á henni, þurfti að nauðhemla þegar vörubíll ók í veg fyrir mig, féll í götuna og rann undir bílinn.  Slasaðist ekki við þetta, rispaði bara leðurgallann.  Í hitt skiptið tók maður U beygju í veg fyrir mig og ég kastaðist yfir bílinn og lenti í götunni.  Rotaðist smá stund og klemmdist illa á fæti, púströrið á skellinöðrunni beyglaðist eftir löppina á mér.

21 árs lendi ég í versta slysinu.  Þá missti ég af strætó í Hafnarfirði og húkkaði far til að komast sem fyrst á djammið.  Ungur maður stoppaði og bauð mér far, en missti stjórn á bílnum og keyrði á ljósastaur í Kópavogi.  Bíllinn fór margar veltur og ég kastaðist út úr honum.  Hrygg og mjaðmagrindarbrotnaði og skarst eitthvað, var rúmliggjandi í eina 6 mánuði.  Ungi maðurinn slasaðist mikið, fékk áverka á heila og er öryrki í dag.

27 ára var ég stopp á rauðu ljósi á Hringbrautinni við Njarðargötu.  Bílstjórinn fyrir aftan mig var að horfa út á flugbraut, ég horfði í baksýnisspegilinn og vissi að ég myndi fá hann aftan á mig.  Það voru engin hemlunarför hjá honum.  Það var rúta fyrir framan mig og bílinn skrúfaðist undir hana og breyttist í torkennilega járnahrúgu.  Ég fékk hálshnykk, taugaskaða og annar handleggurinn lamaðist.

34 ára var með með son minn á leið til dagmömmu, beið á Bústaðavegi eftir að geta tekið vinstri beygju.  Ungur maður áttaði sig ekki á því að ég væri stopp og keyrði aftan á mig.  Ég fékk aftur hálshnykk, en sem betur fer ekki eins alvarlegan og þegar ég var 27 ára.  Strákurinn minn var í bakvísandi stól, svo hann slapp við meiðsli.

Ja, ég var að fatta að það eru liðin 11 ár frá síðasta slysi.  Ætli ég sé sloppin?  Eða lenti ég í einhverju óhappi 41 árs sem ég man ekki eftir?

Annars tókst mér að afstýra svipuðu óhappi á meðan ég var á Ísafirði í síðasta mánuði.  Móðir mín var að fara að bakka út úr stæði, en í staðinn fyrir að setja í Reverse, setti hún í Drive.  En áður en hún steig á bensínið og mölvaði rúðuna á Hafnarbúðinni, tókst mér að stoppa hana af.

Ók á verslun