Hjóla-Hrönn vs Ísbjörn

Hver skyldi vinna þá viðureign?

Á árum áður var ég mikið ein á flækingi upp um fjöll og firnindi, og var svo sem ekki með áhyggjur af einu né neinu, enda einhleyp og barnlaus.  Núna get ég ekki alveg leyft mér að gassast áfram eins og ég sé ein í heiminum eigandi tvö börn á grunnskólaaldri.  Hér áður fyrr breyttust ferðaplönin oft með engum fyrirvara, t.d. ætlaði ég einu sinni að ganga frá Hvalfirði yfir að Þingvöllum, tjalda þar og labba til baka næsta dag.  En þegar ég kom í Hvalfjörð var þar hífandi rok og ekki stætt úti.  Svo ég ákvað að keyra aðeins áfram og sjá til hvort veðrið skánaði, það er merkilega oft brjálað veður bara í Hvalfirði, en rjómablíða nokkrum kílómetrum sunnar eða norðar.  Ég stoppaði í Hreðavatnsskála til að fá mér hamborgara og rak augun í auglýsingu um dansleik, Bogomil Font og Milljarðamæringarnir áttu að spila.  Þá voru þeir ekki orðnir frægir, en ég ákvað að slaufa gönguferðinni fyrir fyllerí, keypti mér svefnpokapláss í Bifröst og fór svo á djammið.  Þetta varð ekkert smá skemmtilegt kvöld þar sem ég dansaði alla nóttina við fótbrotinn trukkabílstjóra, sem var merkilega fimur á dansgólfinu þrátt fyrir hækju og gifs.

Nú er ég að fara ein út úr bænum í fyrsta sinn í ja, 11 ár.  Þar eð ég er hrakfallabálkur hinn mesti ákvað ég að prenta út leiðarlýsinguna fyrir bóndann, svo hann vissi hvert hann ætti að senda hjálparsveitirnar ef ég myndi ekki skila mér aftur úr útilegunni.  Ég var nú búin að segja honum að ég ætlaði í hjólatúr þegar krakkarnir færu í sumarbúðir, en hann hefur greinilega haldið að ég ætlaði að hjóla um Reykjavík og nágrenni.  "Ertu ekkert hrædd við að rekast á ísbjörn?" spurði hann í fúlustu alvöru.

Ja, tæknilega er það svo sem alltaf möguleiki, það gengu jú tveir til þrír á land í fyrra.  Eitt er að rekast á úlfa á fjöllum, maður býður þeim bara inn í tjald, en ísbirnir, hmmm.  Ætli sú viðureign endi ekki bara á einn veg.  Einhvers staðar las ég að ef skógarbjörn stefnir á þig, þá áttu að gera þig eins stóran og þú getur, veifa höndunum fyrir ofan höfuð, öskra og berja á potta og pönnur.  Það sama hlýtur að gilda fyrir ísbirni.  Þó að ég sé almennt blíð og góð, þá get ég breyst í ægilega skessu á köflum.  Ég tek þá út alla uppsafnaða gremju yfir bankahruninu, icesave, kúlulánunum og ástandinu almennt út á aumingja Bjössa.  Alla vega rétt áður en ég enda ævina sem steikin hans.

Æi, nú fær mamma aftur kvíðakast.  "Litla stelpan hennar" ein að hjóla einhvers staðar út í móa með ísbirni á hælunum.