Skvísast um bæinn

25.8.2010 | 15:56

Eitt dimmt vetrarkvöld var ég að klæða mig í gult endurskinsvesti í húsnæði Fjallahjólaklúbbsins og Sesselja hafði á orði að þessi gulu vesti væru hræðilega óklæðileg, við litum út eins og Pólskir verkamenn í þess háttar múnderingu. Ég er alveg sammála því, það er langtum skemmtilegra að horfa á karlmenn grafa skurði eða dytta að einhverju nakta niður að mitti en þegar þeir eru klæddir í þessi gulu öryggisvesti.

Ég hjóla oftast í gulu öryggisvesti þegar ég er úti á þjóðvegunum, en finnst þau vera full heit á sumrin. Svo mér datt í hug að prófa að sauma eitthvað ögn svalara upp úr gömlu öryggisvesti. Þetta varð útkoman.

Ég stefni á að hjóla um Austurland á næsta ári. Þá mun þetta nýja öryggisvesti koma að góðum notum í veðurblíðunni. Ég vona að ég sé ekki að kalla óveðursský og kuldakast yfir Austfirðinga, en þar var ég síðast fyrir 12 árum, þá labbaði ég Lónsöræfin með gönguklúbbnum mínum. Við höfðum labbað Fjörður á Norðurlandi árið áður í rigningu, súld og þoku, og ákváðum að fara næst til Austfjarða sem er jú annálað fyrir veðurblíðu.

Þessi gönguferð er eins sú magnaðasta og erfiðasta sem ég hef farið í, þetta var í júlí, það var tveggja stiga frost, það snjóaði á okkur, ég var komin 5 mánuði á leið og fyrsta dagleiðin var 13 tímar. Við vorum með GPS tæki meðferðis og það kom svo sannarlega að góðum notum, annars hefðum við ekki fundið skálann í muggunni, við gengum nánast fram hjá honum, skyggnið var bara 2-3 metrar og bara heppni að ein í hópnum bókstaflega gekk á skálavegginn. Þriðja daginn brast hann svo á með sól og brakandi blíðu. Austfirðirnir sviku ekki eftir allt saman, við gátum spókað okkur á bikini og náttúrufegurðin í Lónsöræfum er sko engu lík.

Hér eru myndir sem Geir, bróðir minn tók á Menningarnótt:

https://photos.app.goo.gl/B7xtgijmq1EykPFM7

Ég gerði smá myndband um viðburðinn, ég var með vél aftan á bögglaberanum, en því miður virðist eitthvað hafa klikkað þar í myndatökunni, tómt minniskort eftir hjólatúrinn. Ég var sem betur fer líka með litlu imba-vélina. Hún er orðin örlítið lúin, enda búin að detta ansi oft í götuna, ýmist ein eða kútveltast með myndatökumanninum.

&nbsp;